Emilie Dewitte (1991, Kortrijk) debuteerde onlangs met haar dichtbundel Werk. Een van de gedichten daaruit werd geselecteerd en verscheen in De 44, de beste inzendingen van de Herman De Coninckprijs 2023. Meer dan tien jaar geleden verscheen al poëzie van haar in Print is Dead, Nieuwe Schrijvers uit Vlaanderen, bij uitgeverij Meulenhoff/Manteau. Ze trad met haar gedichten onder andere al op de Sprekende Ezels op.Thema’s in haar werk zijn macht, sociale rechtvaardigheid, verbinding, authenticiteit en zelfacceptatie. Ze is actief in de lokale biologische landbouw en als taalcoach in het volwassenenonderwijs. Eerder woonde en werkte ze in Kampala, Brussel, Amsterdam en Utrecht.
onkruidwaardig
ik zit voor het raam naar een stelling te kijken,
naar iemand die bouwde,
de klimmer die de bouwer vertrouwde
we houden
van het onkruid
dat de grond tussen de stenen weer gezond wil maken
dat geen onkruid is maar eigenlijk
de redding van de aarde
tegels zijn betonnen hokjes waarbuiten we wild groeien
en iedereen die voorbijloopt
voegt toe,
ontspringt uit dezelfde waarde.