Astrid Haerens (1989) groeide op in Zwevegem. Ze woont en werkt in Brussel. Ze behaalde een Master Woordkunst aan het conservatorium van Antwerpen. Astrid schrijft proza en poëzie. In 2017 debuteerde ze met de roman Stadspanters bij Uitgeverij Polis.In april 2022 verscheen haar poëziedebuut Oerhert bij Uitgeverij Atlas Contact. Momenteel werkt ze aan haar tweede roman die zal verschijnen bij Uitgeverij Atlas Contact. Astrid geeft lezingen en treedt op met haar poëzie. Ze is Letterzetter van Kortrijk tot 2024, waarbij ze een alternatieve vorm van stadsdichterschap invult. Daarnaast werkt ze schrijfdocent in Brussel en Antwerpen.
Afwezigheid in perspectief
Het is een vak
apart te verdwijnen, als struisgras om te buigen
jezelf uit te vlakken tot een enkel wit oog.
De lucht bloedt dapper door.
Wie ben ik als ik ben wat ik zie?
Hoe de vingers te strekken, opnieuw aan te raken
kleefvlekken stekels vochtige tongen?
Welke richting voor dit gecomprimeerd zicht?
Welke snelweg, welke exit naar
een ademhaling in 3D?