Charlotte Van den Broeck (1991) behaalde een Master Engelse en Duitse Letterkunde aan de Universiteit Gent en een Master Drama (Woordkunst) aan het Koninklijk Conservatorium, Antwerpen. In 2015 debuteerde ze met de dichtbundel ‘Kameleon’, bekroond met de Herman De Coninck Debuutprijs. In 2017 verscheen ‘Nachtroer’, waarvoor ze de driejaarlijkse Paul Snoekprijs voor de beste Nederlandstalige bundel kreeg. Haar poëzie werd vertaald naar het Duits, Frans, Engels, Spaans, Afrikaans en Servisch. Op het podium zoekt ze naar een performatieve benadering van poëzie, waarin de ‘zegbaarheid’ en lichamelijkheid centraal staat. Als jongste gastlandspreker mocht ze, samen met Arnon Grunberg, in 2016 de openingsrede van de Frankfurter Buchmesse houden. Ze gaf optredens op verschillende podia en festivals o.m. Saint Amour, Poesiefestival Berlin, Woordfees Stellenbosch en Ledbury Poetry Festival. In oktober 2019 verscheen haar prozadebuut ‘Waagstukken’, een essayistisch onderzoek naar dertien tragische architecten die uit het leven stapten na een fatale fout in een van hun ontwerpen. Het boek belandde in de Bestseller 60 en haalde de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs 2020. Charlotte Van den Broeck schrijft op freelance basis voor De Standaard der Letteren en doceert Literaire Analyse en Essayistiek aan het Koninklijk Conservatorium, Antwerpen.
Expeditie
Met zachte ademstoten kras je
mijn wangen open, plooi je
mijn handen tot origami-olifanten
papieren poten in oorlogsmars
naar een schuldig landschap, het geheugen
met de huid zo nauw verweven
dat we tevergeefs zoeken naar waar
het ons heeft opengereten.
We denken aan thuis, heel even,
staccato maar.
Net lang genoeg
om de afstand te voelen
waarover we ons lieten meeslepen.