Ruth Lasters (Antwerpen,1979) debuteerde met de roman Poolijs, waarvoor ze de Vlaamse Debuutprijs 2007 kreeg. Daarna volgden de romans Feestelijk Zweet (2011) en Vlaggenbrief (2014). In 2019 verscheen haar vierde roman VIN, een boek over een jonge leerkracht die zich staande probeert te houden in een beroepsschool.
Haar poëziedebuut Vouwplannen werd bekroond met de Debuutprijs Het Liegend Konijn 2009. In 2015 verscheen haar tweede dichtbundel Lichtmeters, waarvoor ze de Herman De Coninckprijs in ontvangst mocht nemen. De bundel werd ook genomineerd voor de VSB-poëzieprijs. Lichtmeters werd ondertussen vertaald in het Duits (vertaler: Stefan Wieczorek) en het Spaans (vertaler: Micaela van Muylem). In februari 2023 verscheen haar derde poëziebundel Tijgerbrood.
Verliesgewenning: de eerste tien jaar heb je recht
op een koordje dat je wanten samenhoudt en dat is het dan.
Ten allerlaatste op je elfde ontkoppelt men je wollen handen
met zilveren schaar vermoedelijk
of samoeraizwaard zelfs. Ik herinner me er niets meer van,
maar het was vast een hele ceremonie, toch?