Daniël Dee (1975) is een Nederlandse dichter die in 2012 ook als prozaïst debuteerde. Hij verwierf bekendheid met zijn debuutbundel 3D – schetsjes van onvermogen en als samensteller van bloemlezingen. Hij was stadsdichter van Rotterdam 2013-2014. Het gedicht hiernaast van hem is speciaal geschreven voor op de onderkant van de Mathenesserbrug, waar het in 2019 op is aangebracht.
Zijn gedichten verschenen in diverse literaire tijdschriften en meerdere bloemlezingen. Hij droeg zijn gedichten voor op festivals als de Wintertuin en Lowlands. Met de verschijning van de verhalenbundel Vrouwen en ik eerst in 2012 zette Dee zijn eerste stappen als prozaïst.
In 2013 verscheen zijn novelle De zondige daad. Waarna vele publicaties volgden waaronder de bloemlezing Ik proef iets wat bedorven is - bloemlezing, samenstelling Daniël Dee, Alexis de Roode en Benne van der Velde (uitgeverij Passage, Groningen, 2016). En diverse poëziebundels: Zo eenzaam als overal - gedichten (Studio 3005, Bleiswijk, 2013) en 13 - gedichten (Uitgeverij Nadorst, Rotterdam, 2013), Mond vol demonen - gedichten (uitgeverij Passage, Groningen, 2016).
In 2019 verscheen zijn bijzondere dichtbundel zonder titel, maar met zelf aan te brengen stickers met optionele titels. In de boekhandel ontkom je er echter niet aan en daarom staat het in de systemen als [plak hier uw titel] - gedichten (uitgeverij Passage, Groningen, 2019). Naast zijn poëzie publiceerde hij recent ook twee romans: De echo van mijn voetstappen en De geschiedenis van Marthe (beiden bij uitgeverij Passage, Groningen, 2022)
hier ben je aanwezig daar ga je naartoe
op de plaats rust in weer en wind
laat achter wat was met wensen en hoop
tracht niet te denken aan hoe alles verandert
nu doe je het toch lach naar de toekomst
geeft helemaal niets wat komt weet je nooit
kom niet te laat neem gerust de tijd
er wordt op je gewacht er is plaats voor jou
het duurt niet lang meer wacht maar af