Tsead Bruinja (1974) is dichter en woonachtig te Amsterdam. In 2019 en 2020 was hij Dichter des Vaderlands van Nederland. Hij werd opgevolgd door Lieke Marsman.
Bruinja debuteerde in het Fries in 2000 met de Friestalige bundel De wizers yn it read/ De wijzers in het rood (Bornmeer) en in het Nederlands in 2003 met Dat het zo hoorde (Contact). Bruinja stelt bloemlezingen samen, recenseert, presenteert, interviewt en treedt op in binnen- en buitenland (o.a. in Peru, Oekraïne en Zimbabwe).
Daarnaast werkt hij regelmatig samen met beeldend kunstenaars, typografen en vormgevers. Zijn werk is niet alleen in boeken maar ook op gebouwen, pleinen en in winkels te lezen. Van 2008 tot 2013 schreef Bruinja gedichten voor het actualiteitenprogramma ‘Dit is de dag’ (Radio 1) en van 2014 tot 2016 schreef hij een wekelijkse column voor de cultuurbijlage van de Leeuwarder Courant. Vanaf 2012 is Bruinja werkzaam als docent aan de opleiding Creative Writing te Arnhem en van 2017 t/m begin 2019 was hij 'Dongeradichter' van de gemeente Dongeradeel.
Bruinja's bundels werden genomineerd voor de Jo Peters PoëziePrijs, de Ida Gerhardtpoëzieprijs en de Obe Postmapriis. Zijn meest recente bundel is Springtij - gedichten over het leven met TBS(Querido, 2020).
niet naar je handen kijken
onder het wateroppervlak van de groene rivier
ze helpen je uit de droom wij zijn een bende
maar naar de paarden aan de overkant
tussen de graffiti op de pijlers
niet de honden terugroepen van hun jacht
die springen door het hoge gras
met zaden en blaadjes in hun vacht
bramen plukken
met die twee handen in de droom blijven