Gedicht
1/1

Omhoog

Zou jij zien hoe ik nu op daken
en jij toen in mijnen afdaalde
dit land omarmde als een
tussenstopthuis

nu je ziel te rusten ligt
diep in de Atlas, Antwerpse straten
jouw passen missen, beklim ik
nog steeds daken, ontgin dromen
schep nieuwe hoop als steenkool
en stuur ze omhoog

het daglicht in.