Gedicht
1/1

ik dwaal in mijn huis van kamer naar kamer
want ik hoorde iemand zeggen

bewegen is een vorm van denken
ik probeer het te vergeten als ik zit

waar ik niet aan denk bestaat niet
weg hek bushalte grasveld bomen
horizon

zodra ik buiten stilhoud benoem ik
wat ik zie

het is onmogelijk
de wolken

rustig voorbij te laten glijden
en tegelijkertijd al het andere

op zijn plek te houden